De Shetland Sheepdog
        Een klein beetje geschiedenis
         
         De Shetland Sheepdog, ook wel bekend als Sheltie, is een  kleine 
herdershond afkomstig van de Shetland eilanden. Dit ras, dat vaak gezien
  wordt als de 'minicollie', is echter geen verkleinde versie van dat ras. Ze hebben zeker wel invloeden van de Schotse Collie in zich maar de 
originele Sheltie is een  mix van de Keeshond waarna deze weer gekruist 
is met andere rassen (waaronder de Schotse Collie). Deze 
invloeden zijn tegenwoordig nog  steeds terug te zien 
in de Sheltie aangezien er zo nu en dan in een nestje  zowel ‘te kleine'  als ‘te grote' Shelties geboren kunnen worden.
 De Sheltie werd in z’n beginjaren door boeren als werkhond  
gehouden. Dit kleine maar sterke hondje had een hoop taken op de 
boerderij. Van  het in bijeenhouden van een kudde schapen tot het 
bewaken van het erf. Hun  intelligentie en werklust hielp de Sheltie bij
 het uitvoeren van zijn taken en  de vacht zorgde voor bescherming tegen
 de soms barre weersomstandigheden op de  eilanden. Rond 1900 kreeg dit 
ras meer bekendheid en werd het ook steeds meer  buiten de Shetland 
eilanden gezien. Maar het was niet eerder dan bijna 30jr  later dat dit 
ras zijn eerste voetstappen op Nederlandse bodem zette. Het  uiterlijk 
van de Sheltie is sinds zijn vertrek van de Shetland eilanden steeds  
belangrijker geworden wat tegenwoordig de dag ook goed terug te zien is 
in de  prachtige uitstraling van dit ras.
        
        Lightning Raichu Special Princess is op deze foto te zien tijdens een workshop schapendrijven. Deze foto is gemaakt door Bennie Vaasen.
        
       
    
    
      
        Het Amerikaanse type en Britse type
         Het uiterlijk van de Sheltie is een veel besproken punt  binnen het ras.
 Er bestaan twee verschillende ‘soorten’  Shelties volgens de kenners, 
namelijk de Britse en Amerikaanse variant. Hoewel  ze allebei zijn 
toegestaan wordt in Europa vaak de voorkeur gegeven aan het  Britse 
type. Dit heeft te maken met de ras standaard die wij hier in Europa gebruiken. Dat is die van de FCI en zij prefereren de Britse Sheltie. In Amerika bestaat er een andere ras standaard waardoor Shelties daar een iets andere bouw kunnen hebben.
Amerikanen staan bekend om een wat stoerdere en stevigere look dan hun Britse 
tegenhanger. Dit houdt niet in dat ze per definitie groter in 
formaat zijn overigens. Hiermee wordt bedoelt dat de uitstraling door de
 stevige bone wat minder petit is en de uitdrukking in het gezicht wat 
voller oogt. Tevens hebben ze een wat andere vacht dan Britse Shelties en vaak een wat langer lichaam. Ze hebben wat meer weg van een kleine Schotse Collie terwijl bij de Britse Sheltie juist wat meer de nadruk op een zoete expressie en het schattig uiterlijk ligt. In karakter verschillen beide types niet per se heel erg en ook qua algehele uitstraling ogen ze beiden gewoon als een Sheltie. Het zijn meer kleine verschillen die kenners en liefhebbers van het ras zullen opvallen.
Mijn persoonlijke voorkeur gaat uit naar het Amerikaanse 
type ofwel een mix van de types, wat ook terug te vinden is in mijn 
lijnen. Dit heeft niks te maken met gezondheid of zoiets dergelijks, dit is in beide types gelijk en goed. Ik vind zelf puur de look van Amerikaanse Shelties wat mooier dan die van het Britse type, al begrijp ik zeker ook de voorliefde voor die Shelties hoor. De honden in dit voorbeeld van beide types van het ras vind ik bijvoorbeeld allebei echt prachtig. Zij laten wat mij betreft echt zien hoe mooi allebei de types kunnen zijn.
        
         
        Links op de foto is een Brits type Sheltie te zien, zijn naam is Velvet Like From Marmorea's Shelter. Rechts op de foto is een Amerikaans type Sheltie te zien, zijn naam is CasidiTeam (FCI) Unreal Beauty. Deze foto is gemaakt door een goede vriendin van mij.
        
       
    
    
      
        De Sheltie tegenwoordig
         De Sheltie tegenwoordig de dag is nog steeds een uiterst  intelligent 
hondje dat graag voor z’n baas werkt. De werklust is gelukkig nog  lang 
niet uit dit ras gefokt, en er zijn dan ook nog altijd Shelties te vinden die aan schapendrijven doen. Het ras staat bekend als luidruchtig en dat is ook wel echt iets waar eigenaren rekening mee moeten houden. Hier is zeker wel  wat 
aan te doen, met veel geduld en training van jongs af aan, maar het blaffen zal je er nooit helemaal uit krijgen. Er zijn natuurlijk wel Shelties die 
zelden in hun  leven blaffen, maar dit zijn uitzonderingen op de regel. Ook staan Shelties bekend om hun afwachtende  houding. Ze kijken graag 
in eerste instantie de spreekwoordelijke ‘kat uit de  boom’ voordat ze 
iets ondernemen en zijn niet gediend van opdringerige mensen  en/of 
dieren. Ze zijn vaak wat verlegen, al mag dit afwachtende karakter zeker niet verward worden met angst. Door selectief fokken proberen fokkers al jaren de Sheltie vrijer en minder afwachtend te maken en gelukkig lukt dit ook steeds meer. Van nature uit is de Sheltie een erg vrolijk en vriendelijk  ras. 
Zodra ze iemand leuk vinden zullen ze dat ook zeker laten merken, al kan dit wel even duren. Shelties hebben zelden  een slecht humeur en zijn altijd in 
voor iets leuks. Ze kunnen ook echt lachen met hun mond en  met hun twinkeloogjes laten ze
 de mens graag zien wat deze voor hen betekend.
 Shelties zijn absoluut niet het soort type hond dat goed in een  kennel
 gehouden kan worden! Ze willen niets liever dan hun baas plezieren 
en  hun liefde uiten en dat doen ze het allerliefste lekker thuis op de 
bank of in elk geval dichtbij de baas. Het is ook een zeer gevoelig ras dat met een zachte 
hand opgevoed moet  worden. Het opvoeden van een Sheltie is doorgaans 
zeer gemakkelijk maar door hun intelligentie kunnen ze soms wel snel verkeerde dingen leren. 
 De werklust van een Sheltie moet zeker niet onderschat  worden. Hoewel het hier om een klein ras gaat zijn ze erg actief en moeten ze 
wel  goed beziggehouden worden. Sommige Shelties nemen genoegen met wat 
korte  wandelingen en weinig uitdagingen gedurende de dag maar er zijn 
er ook die hier  echt niet genoeg aan hebben. Door hun werklust is dit 
ras uitermate  geschikt voor hondensporten. Ik heb al vele 
Shelties zien uitblinken in  behendigheid, flyball, dogdance, treiball, 
hoopers en zelfs dogfrisbee! Thuis hebben  Shelties ook graag een 
uitdaging dus het doen van intelligentiespelletjes in  huis, 
balspelletjes in de tuin of balansoefeningen is naast de dagelijkse  
wandelingen zeker aan te raden. Het ras staat op nummer zes van de lijst 
van  ‘meest intelligente hondenrassen’ en dit is te merken als
 je met een  Sheltie naar de hondenschool gaat. Vaak leren ze veel 
sneller dan de gemiddelde  hond en door hun leergierigheid vinden ze het
 geweldig om naar school te gaan.  Cursussen volgen met een Sheltie is 
daardoor echt een feestje!
        
         
        Onze eigen Eevee (Curious Eevee Special Princess) en Abby (Yin-dee Abby Special Princess) in het midden, samen met hun Sheltie vrienden en familie tijdens een wandeling.